مهارت سوم(شاید او هم بفهمد)

مهارتی که در گفتگو با آن آشنا می شویم، ارزش قائل شدن برای فردی است که با او گفتگو می کنید. بعضی افراد وقتی صحبت می کنند، این احساس را دارند که مشغول قرائت قرآن هستند و هیچ ایرادی به صحبت هایشان وارد نیست، از موضع بالا به همه نگاه می کنند و برای حرف هیچ کس جز خودشان ارزش قائل نیستند، تنها حرف خود را می پذیرند و هیچ گاه تحمل شنیدن انتقاد را ندارند.گفتگوهایی که با همسرتان داشته اید را به خاطر بیاورید ، چندبار گفتگو در خانواده به این جا ختم شده، که همسرتان بگوید ” باشد اصلا من نمی فهمم و فقط تو می فهمی” ، این عبارت یعنی به او فرصت شنیده شدن را نداده اید و با القای احساس بی ارزشی، او را وادار به تسلیم در مقابل نظرتان کرده اید.یادتان باشد، شما در حرف زدن باید به طرف مقابل اجازه دهید تا نقدتان کند حتی اگر نقد او را قبول ندارید.همه چیز در این عالم یک پند در دل خود جای داده است، این طرز نگاه در روایات ما نیز آمده است که هر پدیده ای در این عالم برای ما موعظه و پندی دارد ، یعنی هر سخن و یا حادثه ای که در مقابل ما رخ می دهد می تواند پند و موعظه ای باشد که زندگی ما را متحول کند. ولی متاسفانه ما عادت کرده ایم، خود را دانای کل بدانیم و در مقابل هر حرفی که باب میل ما نیست موضع گیری کنیم. اگر به اندازه سرسوزنی برای نظرات همسرتان ارزش قائل شوید، خواهید دید که او نیز می تواند نظرات خوبی برای زندگی شما داشته باشد. فقط کافی است گاهی اوقات این احتمال را بدهید که طرف مقابل هم، شاید چیزی بداند و این قدر راحت نظرات او را سرکوب نکنید.

ارایت ان کان علی الهدی * او امر بالتقوی

زمانی که برای حرف یکدیگر ارزش قائل باشید، با علاقه بیشتری نظر خود را بیان می کنید، و در فضایی بدون ترس نظر یکدیگر را نقد می کنید، اما اگر فضای نقد در خانه بسته شد، افراد دچار خودسانسوری می شوند یعنی دیگر حرفی که در قلبشان است را بیان نمی کنند، نتیجه این امر می شود کاهش گفتگو در خانواده و مصنوعی شدن آن.

با ما همراه باشید با سلسله مباحث مهارت های زندگی….

حجت الاسلام محمد حسین افشاری

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این قسمت نباید خالی باشد
این قسمت نباید خالی باشد
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

فهرست